Twoje dziecko jeszcze nie mówi płynnie, a ma już 3 lata? Pięciolatek czy sześciolatek, który nie potrafi składać literek do czytania najprostszych wyrazów? Być może Twoja pociecha ma dysleksję rozwojową. Jak sobie z nią poradzić?

Co to jest?

Pod pojęciem dysleksji rozwojowej należy rozumieć występowanie u dziecka specyficznych trudności w czytaniu, pisaniu i liczeniu. Już na etapie ostatnich grup wiekowych w przedszkolu nauczyciele mogą dostrzec takie trudności i powinni niezwłocznie zgłosić je rodzicom. Wspólna praca z dzieckiem prowadzona przez rodziców, opiekunów, nauczycieli i specjalistów, w tym obowiązkowo logopedy, mogą przynieść wymierne rezultaty.

Eksperci twierdzą, że dysleksji rozwojowej w żadnym przypadku nie powinno się wiązać z zaburzeniami rozwoju umysłowego, brakiem inteligencji i tym podobnymi, ponieważ nie ma to żadnego związku. Trudności te wynikają z pewnych zakłóceń w rozwoju u dziecka czynności mowy, spostrzegania, ruchu, koncentracji czy też pamięci – wzrokowej i słuchowej.

Występują różne rodzaje dysleksji rozwojowej:

• Dysleksja – trudności w czytaniu,
• dysortografia – trudności w opanowaniu poprawnej pisowni i zasad ortografii,
• dysgrafia – trudności w opanowaniu czytelnego pisma,
• dyskalkulia – trudności w liczeniu i nauce matematyki.

Jak rozpoznać dysleksję rozwojową?

Nie trzeba czekać do momentu, kiedy nasze dziecko pójdzie do szkoły i będzie miało poważne problemy z pisaniem, czytaniem czy nauką matematyki. Pierwsze symptomy może rozpoznawać u dzieci w okresie ich początkowego nauczania, już na etapie przedszkola. Objawem późniejszej dysleksji rozwojowej będzie nieharmonijny rozwój psychoruchowy, wraz z opóźnieniem rozwoju niektórych funkcji poznawczych i ruchowych. W takim przypadku u dziecka występuje wysokie ryzyko późniejszej dysleksji.

Nauczyciele w przedszkolu i rodzice w warunkach domowych mogą zauważyć wiele innych objawów dysleksji. Mogą być to zaburzenia uwagi, spostrzegania, pamięci, wyobraźni słuchowej, zaburzenia przetwarzania wzrokowego lub wzrokowo-przestrzennego,  lub zaburzenia integracji funkcji percepcyjno-motorycznych i językowych.

Przy podejrzewaniu dysleksji najlepiej wybrać się do specjalisty – psychologa dziecięcego i logopedy, którzy ocenią, czy u dziecka rzeczywiście występuje problem i co zrobić, aby zaradzić jego negatywnym skutkom w przyszłości.