Wychowanie dziecka jest ciężką, wymagającą szerokiej wiedzy pracą, za którą rodzice powinni ponosić pełną odpowiedzialność. Nie można zrzucać jej na przedszkole i na nauczycieli, którzy opiekują się tam naszymi dziećmi. Placówka przedszkolna ma przekazać dziecku określoną wiedzę, nauczyć je życia w grupie rówieśniczej, współdziałania i wykształcić talenty – muzyczne, plastyczne, taneczne i inne. Jeśli dziecko chodzi do przedszkola dwujęzycznego, ma też szansę zdobyć podstawę drugiego języka, które pozwolą w przyszłości swobodnie posługiwać się nim. Natomiast poza przedszkolem to rodzice muszą w pełni przejąć odpowiedzialność za naukę dziecka i za jego wychowywanie. Co powinni mówić na co dzień swojej pociesze, aby czuła się kochana, ważna i doceniana?

Jak chwalić dziecko?

Gdy dziecko zasłuży na pochwałę, nie musimy kupować mu nowej zabawki czy dawać czekolady. Pochwałą może być również werbalne docenienie jego wysiłków. Warto mówić do dziecka:
• Jestem z ciebie dumna,
• Świetnie sobie poradziłaś/poradziłeś,
• Zuch chłopak/ dziewczynka,
• Brawo, doskonale wykonałeś/wykonałaś zadanie/
• Pięknie narysowałaś/narysowałeś,
• Jesteś dzielną dziewczyną/chłopcem,
• Kocham cię.

Docenianie dziecka i jego starań podbudowuje jego samoocenę. Trzeba mówić dziecku, że lubimy spędzać z nim czas i chcemy, aby pomagało nam w codziennych czynnościach.

Jak motywować dziecko do działania?

Dziecko może czuć się niepewnie, kiedy po raz pierwszy ma wystąpić na przedszkolnym przedstawieniu, pójść na urodziny do koleżanki, zjechać z wysokiej zjeżdżalni czy też podczas pierwszej wizyty u dentysty. Rodzic jest po to, aby go zmotywować pozytywnie do działania. Zamiast straszyć karą, trzeba wywołać u dziecka poczucie, że się w niego wierzy i że jest w stanie zrobić wszystko, co sobie zaplanowało. Można powiedzieć: Kochanie, dasz radę, jeśli tylko bardzo się postarasz! Jak nie ty, to kto? Jesteś najlepszy!

Jak upominać słownie dzieci?

Upominanie i karanie dziecka jest trudnym zadaniem dla rodzica. Zamiast osądzać niewłaściwe zachowanie i krytykować dziecko, można powiedzieć: chciałabym, abyś zrobił to inaczej, zamiast mówić nie wolno ci tego robić.