W wielu przedszkolach dzieci mogą w jeden, wyznaczony dzień w tygodniu przynosić swoje ulubione zabawki i bawić się nimi wraz z przyjaciółmi z grupy. Nauczyciele upraszają przy tym rodziców, aby nie dawali swoim pociechom, ani nie pozwalali im przynosić do przedszkola najcenniejszych zabawek, które nie raz kosztują kilkaset złotych. W kilkunastoosobowej grupie maluchów nie trudno o nieopatrzne zniszczenie lub uszkodzenie zabawki. Co powinien zrobić jednak rodzic, który notorycznie widzi, że jego pociecha przynosi z przedszkola nie swoje lalki, samochody lub inne rzeczy?

Rozmowa z dzieckiem

Pierwszym krokiem do wyjaśnienia całej sytuacji jest rozmowa z własnym dzieckiem. Bez względu na to, czy jest to 3-letni maluszek, czy 6-latek, który już jedną nogą jest w szkole, zawsze trzeba go traktować jak równego sobie rozmówcę. Warto po prostu zapytać dziecko, dlaczego przyniosło do domu zabawkę, która wcale do niego nie należy. Być może kolega lub koleżanka wyrazili zgodę na jej pożyczenie. Jeśli takie domysły się potwierdzą, warto jest powiadomić rodziców drugiego dziecka o tym fakcie, zwłaszcza jeśli mamy do czynienia z bardzo drogą zabawką. Lepiej żeby wiedzieli, że zabawka nie zaginęła, ani nikt jej nie ukradł.

Dzieci lubią pożyczać sobie zabawki i wymieniać się nimi, ale zawsze prędzej czy później będą oczekiwać, że dana rzecz do nich wróci. Należy wyjaśnić to dziecku, aby zrozumiało, na czym polega pożyczka lub wymiana. W jak najkrótszym czasie, a najlepiej już następnego dnia, lalka, samochód lub inny przedmiot przyniesiony z przedszkola, powinien wrócić do prawowitego właściciela.

Czy to kradzież?

To słowo może zmrozić krew w żyłach niejednego rodzica, zwłaszcza jeśli oskarżone o całą sytuację jest jego dziecko. Pamiętajmy przy tym, że dzieci nie wiedzą co to kradzież i nie widzą niczego złego w tym, że bez pytania „pożyczyły” sobie daną rzecz. Kluczową kwestią jest tu reakcja rodziców lub opiekunów. Nie można krzyczeć na dziecko i je obwiniać. Musimy na spokojnie wytłumaczyć przedszkolakowi, że takich rzeczy się nie robi, ponieważ komuś na pewno jest przykro, że nie ma swojej zabawki. Dziecko powinno zwrócić ją koledze czy koleżance i nie robić więcej takich rzeczy.