Tysiące rodziców przeszło u swoich dzieci etap fascynacji światem zwierząt, kiedy pociecha chciała mieć w swoim domu jakiekolwiek zwierzątko, a najlepiej pieska lub kotka. Czasem rodzice ulegają namowom i kupują pupila, choć z czasem pierwszy entuzjazm wywołany zwierzęciem u dziecka przemija, a na jego miejsce pojawia się proza codzienności. W efekcie dziecko bawi się sporadycznie z kotem czy psem, a wszelkie obowiązki spadają na rodzica. Czy zatem warto kupować dziecku w wieku przedszkolnym pupila?

Pozytywny wpływ na dziecko

Psycholodzy są zgodni co do tego, że zwierzęta i dorastanie dziecka z pupilem, wywiera pozytywny wpływ na jego psychikę i przyjmowane postawy. Dziecko rozwija u siebie zmysł empatii i opiekuńczość. Dowiedziono, że maluchy dorastające np. z psem, szybciej zaczynają raczkować czy chodzić. Rozwój ruchowy i intelektualny dziecka jest lepiej stymulowany. Domowy zwierzak bywa najlepszym przyjacielem przedszkolaka. Jego posiadanie uczy tolerancyjności i odpowiedzialności za innych.

Najlepszym czasem na kupno psa czy kota, albo innego domowego zwierzątka, jest właśnie okres przedszkolny. Trudno oczekiwać jednak, że 3 czy 4-letnie dziecko samodzielnie będzie wychodzić ze zwierzęciem na spacery, choć można nauczyć go odpowiedzialności za jego czystość czy pełną miskę każdego dnia.

Jak zapewnić dziecku bezpieczeństwo?

Kupując psa, pamiętajmy o wyborze rasy spokojnej, która znana jest ze swojej miłości do ludzi, a zwłaszcza dla dzieci. Wszelkie rasy psów obronnych lepiej pozostawić innym nabywcom, a dla siebie wybrać spokojnego kundelka. Dziecko od samego początku powinno być nauczone odpowiednich zachowań wobec zwierzęcia. Nie może ciągnąć psa za ucho czy za ogon, albo wkładać mu palców do oczu.

Jeśli zwierzę nie będzie drażnione, a otoczone miłością, odwdzięczy się tym samym, zwłaszcza jeśli zdecydujemy się kupić czy przygarnąć psa ze schroniska.

Warto przed zakupem zwierzaka sprawdzić także, czy nasze dziecko nie ma alergii na sierść. Można wykonać testy alergiczne, albo wyjść kilka razy do znajomych, którzy mają np. psa czy kota. Okaże się, czy u dziecka nie wystąpi reakcja alergiczna. Jeśli tak, trzeba będzie zrezygnować z pupila, przynajmniej na jakiś czas.

Nauka odpowiedzialności

Jeśli dziecko namawia rodzica na zakup psa czy kota, a rodzic ulega takim prośbom, trzeba jasno ustalić zasady i być konsekwentnym w ich przestrzeganiu. Jeśli to dziecko ma sprzątać po kocie kuwetę, rodzic nie powinien go w tym wyręczać. Dziecko w ten sposób uczy się odpowiedzialności, co jest dobre dla niego na przyszłość.