Mówi się, że pies jest najlepszym przyjacielem człowieka i wiele przesłanek potwierdza tę tezę. Bez wątpienia też wiele dzieci znakomicie wychowuje się ze zwierzakami. Stają się ich towarzyszami zabaw, uczą empatii i odpowiedzialności. Problem w tym, że właśnie domowi pupile mogą narazić nasze dzieci, jak i nas samych na poważne zachorowanie. Jedną z chorób odzwierzęcych jest toksokaroza. Czym ona jest i dlaczego właśnie najmłodsi są na nią najbardziej narażeni?

Choroba pasożytnicza

Toksokaroza jest chorobą pasożytniczą, którą wywołują larwy glisty psiej lub glisty kociej. Podstawowym, naturalnym żywicielem pasożytów są psy, psowate i koty. Dojrzałe glisty bytują w przewodzie pokarmowym zwierzęcia, a samice znoszą jaja nawet 20 tys. na dobę, które są wydalane wraz z kałem. Po około 3 tygodniach od chwili przedostania się do środowiska zewnętrznego, jaja stają się inwazyjne. Zawierają larwę, która jest w stadium zdolnym do zarażenia kolejnego organizmu. Co ciekawe, jaja te są w stanie przetrwać w środowisku i zachować inwazyjność nawet przez kilka lat.

Jak można zarazić się toksokarozą?

Toksokarozą można się zarazić przy kontakcie z inwazyjnymi jajami glisty. Wystarczy spożycie jaj wraz z pokarmem, kiedy jemy brudnymi rękami po kontakcie z ziemią czy piaskiem, albo spożywamy nieumyte warzywa i owoce. Natomiast kontakt z zarażonym psem lub kotem daje mniejsze prawdopodobieństwo zachorowania na toksokarozę, chociaż teoretycznie jest to możliwe.

Połknięte inwazyjne jaja glisty psiej lub kociej dostają się do przewodu pokarmowego człowieka, a następnie uwalniane są larwy. Przedostają się do naczyń krwionośnych, gdzie są przenoszone wraz z krwią – najpierw do wątroby, gdzie większość pozostaje i z czasem obumiera. Inne mogą trafić do innych narządów i tkanek – do płuc, oczu, mięśni, a nawet mózgu.

Wszystko to powoduje w organizmie żywiciela powstanie reakcji zapalno-alergicznej. Układ immunologiczny zaczyna wytwarzać swoiste przeciwciała, a wokół larw tworzą się skupiska komórek złożone z krwinek kwasochłonnych.

Objawy choroby

Bywa, że przebieg zarażenia toksokarozą jest bezobjawowy, a o zarażeniu chory dowiaduje się dopiero przy badaniach laboratoryjnych, kiedy wykryta zostanie obecność swoistych przeciwciał w surowicy krwi. Natomiast bywa, że choroba ta przyjmuje kliniczną postać i staje się zespołem larwy trzewnej wędrującej. Występuje ona najczęściej u małych dzieci, np. przedszkolaków, w wyniku masywnego zarażenia. Dziecko może mieć gorączkę, bóle brzucha, bóle głowy, kaszel, bóle mięśniowe i stawowe. W badaniu pediatra stwierdza też powiększenie węzłów chłonnych, wątroby i śledziony. Mogą pojawić się wysypki, brak przyrostu masy ciała, spadek masy ciała i nasilone objawy alergiczne.

Leczenie toksokarozy przy wystąpieniu objawów klinicznych polega na przyjmowaniu leków przeciwpasożytniczych. Dzieci narażone są na to schorzenie bardziej z uwagi na stały kontakt z ziemią i piaskiem, np. w piaskownicy czy na placu zabaw i brak restrykcyjnie przestrzeganych zasad higieny osobistej.