Najmłodsi wychowankowie przedszkola muszą przejść trudny etap adaptacji do zupełnie nowych warunków życia. Opuszczają swój dobrze znany dom rodzinny i rozpoczynają edukację w przedszkolu. Wielu tęskni za rodzicami i opiekunami, chce wracać do domu i wypłakać się w ramionach mamy. Niektóre mają jeszcze problemy z załatwianiem swoich potrzeb fizjologicznych w toalecie czy z ubieraniem się i podciąganiem spodni, getrów czy rajstop. Nauczyciele w przedszkolu nie są uprawnieni do świadczenia maluchom takiej pomocy na bieżąco. Dlatego w placówce powinna być zatrudniona opiekunka dziecięca lub asystent nauczyciela, o podobnych kompetencjach.

Kim jest opiekunka maluchów?

Opiekunka dziecięca jest osobą zatrudnioną przez przedszkole, żłobek czy dom małego dziecka w celu sprawowania opieki nad najmłodszymi wychowankami, w wieku od 0 do 4 lat. W jej gestii jest pielęgnowanie maluchów i dbanie o ich prawidłowy rozwój oraz bezpieczeństwo. Nawiązuje ścisłe relacje z dziećmi, za pomocą kontaktu werbalnego i pozawerbalnego. Ważne jest, aby dziecko czuło się w jej towarzystwie jak najbardziej swobodnie i mogło powierzyć jej swoje troski. Opiekunka przytuli malucha, kiedy ten będzie płakał z tęsknoty, albo się uderzy oraz pomoże mu w uzyskiwaniu samodzielności w codziennych czynnościach oraz w zabawie.

Do jej zadań zalicza się poznawanie indywidualnych preferencji i możliwości oraz tempa rozwoju każdego dziecka powierzonego jej opiece. Wypracowuje wraz z nim pożyteczne dla nich przyzwyczajenia i nawyki. Zaspokaja podstawowe potrzeby psychospołeczne i biologiczne najmłodszych wychowanków m.in. w przedszkolu.

Czy opiekunka może pomagać dziecku w toalecie?

Wielu rodziców dzieci w wieku 2,5 i 3 lat zastanawia się, czy ich dziecko poradzi sobie w przedszkolu, zwłaszcza jeśli chodzi o załatwianie elementarnych potrzeb fizjologicznych. Do tego oddelegowana jest opiekunka dziecięca. Może ona pomóc dziecku w toalecie, poprawić jego garderobę, jeśli zajdzie taka konieczność, umyć, wytrzeć i uczesać.
Można powiedzieć, że opiekunki stają się dla dziecka najbliższą osobą w przedszkolu, z uwagi na kontakt emocjonalny. Zastępują maluchom najbliższych i przejmują na siebie pełną odpowiedzialność za opiekę nad nimi, pielęgnację i wychowanie. Z czasem ich rola jest coraz mniejsza, ponieważ dziecko dorasta, staje się coraz bardziej samodzielne i nie potrzebuje już aż tak dużej pomocy w codziennych czynnościach – przy jedzeniu, ubieraniu się czy w toalecie.