Zdecydowana większość małych dzieci w wieku przedszkolnym, chciałoby mieć swojego pupila. Nie ma przy tym znaczenia, czy będzie to chomik, kotek, świnka morska czy pies. Rodzice powinni jednak solidnie przemyśleć możliwość zakupu psa dla swojej pociechy – przedszkolaka. Pies nie jest zabawką, ale wiąże się z odpowiedzialnością za drugie stworzenie. Czy nasze dziecko jest wystarczająco odpowiedzialne i dojrzałe, aby podjąć się opieki nad psem – nawet z pomocą dorosłych?

Pies kształtuje osobowość

Pies nie może być traktowany przez dziecko jako zabawka, która po pewnym czasie się znudzi. Powinien być najlepszym przyjacielem dziecka, przy którym można się wiele nauczyć. Posiadanie psa przez przedszkolaka kształtuje w pożądany sposób jego charakter. Uczy odpowiedzialności za żywe stworzenie oraz empatii. Dziecko wyrabia w sobie opiekuńcze odczucia, współczuje komuś, bezwarunkowo go kocha i jest wobec niego lojalne.

Pozwólmy dziecku wychodzić z psem na spacery bez naszej asysty (oczywiście mając na oku pociechę z ona domu). Nauczy się ono dzięki temu, jak zajmować się psem i czego potrzebuje. Pies szybko odwdzięczy się dziecku przywiązaniem i szczerym uczuciem. Będzie towarzyszem zabaw i niedoli. Dziecko wypłacze się w jego sierść, a pies z niezwykłą cierpliwością to wszystko zniesie. Należy nauczyć dziecko jedynie tego, czego przy psie robić nie wolno. Ciągnięcie za uszy, czy ogon, wkładanie palców w oko to czynności, które mogą wyzwolić w psie instynkty obrończe. Do takich sytuacji nie można dopuszczać.

Zanim kupimy psa

Uleganie wszelkim zachciankom naszych dzieci nie jest dobrym sposobem na ich racjonalne wychowywanie, nawet wtedy, gdy rodziców stać na to, aby kupić dziecku kolejną zabawkę. Pies jednak nie jest pluszakiem, samochodzikiem czy grą, ale żywym zwierzęciem, które wymaga uwagi, troski i odpowiedniej opieki. Kupując psa dla kilkulatka musimy być przekonani o tym, że wszyscy domownicy rzeczywiście są przychylni do tego pomysłu. Jeśli my sami nie chcemy wychodzić z psem na spacery, czyścić po nim podłogi i jeździć z psem do weterynarza, nie liczmy na to, aby przedszkolak wykonywał te wszystkie czynności samodzielnie.

Kupując psa wybierzmy łagodną rasę, łatwą w tresurze. Powinien to być pies przyjazny dzieciom, który przywiązuje się do człowieka i ma dobre usposobienie. Musimy być świadomi, że jako dorośli to rodzice biorą odpowiedzialność za psa, pomimo, że oficjalnie jest on własnością przedszkolaka.