Moczenie nocne u dzieci w wieku przedszkolnym, a nawet szkolnym nie jest zjawiskiem odosobnionym. Nie występuje incydentalnie, tylko jest powszechne, ale że jest to problem wstydliwy, niewielu rodziców się przyznaje, że dziecko oddaje mocz przez sen, wprost do łóżka. Jak poradzić sobie z tym kłopotem?

Statystyki problemu

W Polsce, według danych firmy Kimberly Clark, która produkuje m.in. pieluszki Huggies Dry Nites, nawet 400 tys. dzieci w wieku od 4 do 15 lat moczy się w nocy. W starszych klasach szkoły podstawowej problem ten jest najmniej nasilony i na przykład tylko 7 proc. dziesięciolatków może budzić się z mokrą piżamą. Moczy się w nocy aż 40 proc. dzieci, u których jeden z rodziców robił podobnie, a 70 proc. jeśli oboje rodzice doświadczyli zjawiska moczenia nocnego.

Skąd wynika moczenie w nocy?

Większość rodziców ma silne przekonanie o korelacji pomiędzy moczeniem nocnym a stresem, jaki dziecko odczuwa w ciągu dnia. Dlatego najczęściej moczą się dzieci rozpoczynające przedszkole lub te, które idą do pierwszej klasy szkoły podstawowej.

Rozwód rodziców, przyjście na świat rodzeństwa, albo przeprowadzka i całkowita zmiana otoczenia, bądź śmierć osoby bliskiej z rodziny powoduje, że dziecko przestaje panować w nocy nad swoim pęcherzem z uwagi na nerwy. Prawda jest taka, że stres może, ale nie musi być powodem tego problemu.

Lekarze podkreślają, że najczęstszą przyczyną moczenia nocnego, któremu nie towarzyszą żadne inne objawy, jest niedobór hormonu wazopresyny, która odpowiada za zagęszczenie moczu. Problem może tkwić również w nieumiejętności utrzymywania kontroli nad działaniem pęcherza moczowego.

W niektórych, rzadkich przypadkach moczenie nocne może być jednym z objawów poważnych schorzeń. Taką chorobą są wady i zakażenia układ moczowego, nieprawidłowe funkcjonowanie pęcherza, czy nawet kamica nerkowa. Jeśli choroby te nie będą prawidłowo leczone, mogą prowadzić do niewydolności nerek.

Jak pomóc sobie i dziecku?

W rodzinach, w których występuje problem moczenia nocnego, najważniejsze jest prawidłowe zdiagnozowanie małego pacjenta. Jeśli dziecko moczy się po 5. urodzinach, wymaga konsultacji u pediatry, który zleci wykonanie prostych badań moczu, badań krwi oraz USG jamy brzusznej. Wtedy ustali wstępnie rodzaj moczenia, co pozwoli na wskazanie sposobu postępowania z dzieckiem.

Bardzo ważne dla małego pacjenta jest wsparcie rodziny oraz psychologa, ponieważ jest ono, niezależnie od przyczyny, źródłem stresu. Rodzic może pomóc dziecku przezwyciężyć problem, ograniczając ilość wypijanych płynów wieczorem, zakładając na łóżko podkład nieprzemakalny oraz spokojnie tłumacząc, co powinno robić, aby takie sytuacje się nie powtarzały. W nawyk powinno wejść korzystanie z toalety tuż przed spaniem i brak picia na noc przy łóżku dziecka.